Çocuk Merkezli Oyun Terapisi

Çocuk merkezli oyun terapisi, çocukların duygusal, sosyal ve bilişsel gelişimlerini desteklemek amacıyla tasarlanmış bir terapi yöntemidir. Bu terapi yaklaşımı, çocukların kendi dünyalarını ifade etmelerine ve çözümlemelerine olanak tanıyan, oyun ve yaratıcılığı temel alan bir tedavi biçimidir. Carl Rogers'ın kişi merkezli terapi yaklaşımından türetilmiştir ve Virginia Axline tarafından daha da geliştirilmiştir.

Temel Özellikleri

1. Oyunun Gücü: Çocuk merkezli oyun terapisinde, oyun çocukların doğal iletişim biçimi olarak görülür. Çocuklar, oyun aracılığıyla duygularını, düşüncelerini ve deneyimlerini ifade ederler.

2. Çocuğun Yönlendirmesi: Terapi sürecinde çocuk, etkinlikleri ve oyunu yönlendirme konusunda öncülük eder. Terapist, çocuğun seçimlerine saygı gösterir ve onu destekler, ancak doğrudan müdahalede bulunmaz.

3. Güvenli Ortam: Terapist, çocuğun kendini güvende hissedeceği, serbestçe ifade edebileceği bir ortam sağlar. Bu ortam, çocuğun kendisini keşfetmesine ve sorunlarına kendi başına çözümler bulmasına yardımcı olur.

4. Duygusal Desteği: Terapi süreci, çocukların duygusal zorluklarla başa çıkmasına yardımcı olur. Çocuklar korkuları, kaygıları, öfke gibi duyguları oyun yoluyla dışa vurur ve işlerler.

Terapinin Faydaları

• Duygusal İfade: Çocuklar, oyun aracılığıyla duygularını daha rahat ifade edebilir ve bu da duygusal rahatlama sağlar.
• Sosyal Beceriler: Çocuklar, oyun sırasında sosyal etkileşim kurallarını öğrenir ve pratik yaparlar.
• Çözüm Becerileri: Çocuklar, karşılaştıkları problemlere yaratıcı çözümler geliştirebilir.
• Özgüven: Kendi kararlarını alma ve oyun ortamını kontrol etme fırsatı, çocukların özgüvenini artırır.